Oodnadatta track

18 september 2018 - Coober Pedy, Australië

Rijden door de outback is eigenlijk niet te beschrijven. Op de Oodnadatta track, een onverharde weg, rijd je uren door een weids soort woestijnlandschap. Geen huizen, geen mensen, niks. Het is stil, we laten een stofwolk achter ons. Het is intensief rijden en we kunnen niet harder dan ca. 50 km/uur. Langs de weg geen dode kangaroos meer maar resten van autobanden. Als een soort waarschuwing.

We komen in the middle of nowhere een kunstpark tegen. Twee vliegtuigen met de neuzen in de grond, een grote pop van resten schroot en andere bijzondere kunst. We lopen er tussendoor in de stilte, behalve de belletjes van een van de kunstwerken, er is verder niemand,  bizar. 
Daarna komen we bij de zuidkant van Lake Eyre, een zoutmeer, zo groot als Friesland, Groningen, Drente en Overijssel bij elkaar. Het staat nu helemaal droog en eens in de zoveel jaar is het gevuld. We lopen erover en proeven... ja het is zout.
Even verderop hebben we onze 1e lekke band! Shit nu al! We pakken de tools om de band te verwisselen maar krijgen met geen mogelijkheid de reserveband onder de auto vandaan. Wat nu? Er is hier geen bereik dus wachten op iemand die langs komt. Er stopt een Australier. Hij zegt dat de verhuurcompany ons had moeten uitleggen hoe je de reserveband loskrijgt en opent een vakje waarin je via een gat met een hendel de band kunt losdraaien. We kijken elkaar aan...... oh ja, dit was ons wel uitgelegd....
Band verwisseld en weer verder. Deze route is de oude weg langs de Great Northern railway, ook wel de Ghan genoemd. Die bestaat nu niet meer. Af en toe zie je resten van een huisje of een station. We lopen door een verlaten stations gebouwtje. Ik verwacht elk moment een lijk te zien... ik kijk teveel enge films.
We stoppen voor de nacht in William Creek. Een gehucht (10 inwoners) met een roadhouse annex hotel annex caravanpark annex restaurant annex wat je nodig hebt en een vliegveldje. En Australie's meest afgelegen pub. Daar ontmoeten we Dominic, een Hollandse jongen die achter de bar staat. Hij is samen met zijn vriendin al 17 maanden op wereldreis. Ze werken nu een aantal maanden hier in dit afgelegen oord. De sfeer is supergoed hier in dat kleine gehucht, er zijn toevallig ook nog een paar Australiers die in Nederland geboren zijn (en nog met moeite Nederlands spreken). A lot of Dutchies! 
Het wordt warmer, maar elk voordeel heeft zijn nadeel. Met de warmte komen ook de spinnen en de slangen. Als ik moet plassen moet Jan mee naar de wc om eerst de spinnen dood te maken. Hij doet dat met een elastiekje, altijd raak! En hoe warmer hoe meer bushflies. Deze irritante vliegen zitten het liefst op je gezicht, je ogen en je mond. Het wapperen met je hand voor je gezicht wordt dan ook wel de Aussie wave of de Aussie salute genoemd. 
Na een nachtje William Creek rijden we over de dirt road door het uitgestrekte desolate land naar Coober Pedy, een stadje met opaalmijnen. Het kan er zo warm worden (50 graden) dat de meeste mensen ondergronds wonen. Het is een heel raar stadje. Als je aan komt rijden zie je heuvels van uitgegraven grond en mijnschachten. Verder een aantal winkels en vooral ook stukjes van huizen tegen de rots aan, de rest van de huizen zit daar in! Dat kun je zien aan de luchtpijpen die uit de grond steken. Er zijn ook ondergrondse hotels en restaurants. Wij bezoeken een ondergrondse kerk. Er is niemand. Bij de deur hangt een briefje of we bij het verlaten het licht weer uit willen doen. Ook weer een heel bizar sfeertje. Deze omgeving is trouwens meerdere keren als filmset gebruikt, zo komen we een gecrasht spaceship tegen uit de film Pitch Black. We regelen een nieuwe reserve autoband en doen voldoende inkopen om het een aantal dagen in de bush vol te houden. Next stop: Oodnadatta.
 

Foto’s

4 Reacties

  1. Marijke Verplancke:
    18 september 2018
    Indrukwekkend! Take care
  2. Guusta:
    18 september 2018
    Wat een bizarre plekjes komen jullie tegen. Dat verlatener roept bij mij hier in Nederland al een bepaald gevoel op, laat staan dat je er midden in zit. Maar goed dat er een sterke man bij is 😉
  3. Corrie Verplancke:
    18 september 2018
    Spannend, lijkt wel ‘n film.
  4. Hanneke:
    19 september 2018
    Gaaf dat ondergrondse en die opaalmijnen! En die avonturen!