Aan de voet van de berg - Lombok

We arriveren in Tetebatu, een dorp in het binnenland van Lombok, aan de voet van mount Rinjani. We nemen een kamer in de homestay van Mr. Mu. Even wennen, want het is wat primitiever. We hebben een eigen huisje tussen het groen, achter op het erf van een kampong. Er is geen airco en het toilet heeft een gebruiksaanwijzing. Als we op ons terrasje zitten, lopen de kippen en de haan om ons heen en horen we de koeien naast het huisje loeien. En op gezette tijden verstaan we elkaar niet meer door het allesoverheersende zingen en bidden uit de luidsprekers van de moskee.

We vragen Opik, een jongen die sinds een maand voor Mr. Mu werkt, hoe we bij de rijstvelden komen. Hij biedt aan om ons te gidsen. Dat vindt hij wel heel spannend want dat heeft hij nog nooit zelfstandig gedaan. En zo rijdt onze jonge 'gids in opleiding' met ons mee en wijst hij ons de weg naar zijn geboortedorp. We hebben bijzonder veel geluk want we belanden midden in een huwelijksceremonie. We zien een optocht van mannen, vrouwen en kinderen met prachtige kleding aan. De rest van het dorp staat langs de kant van de weg. Een groep mannen maakt traditionele muziek. Het middelpunt is de bruid, die onderweg is naar de bruidegom. Ze kijkt niet erg blij. Misschien is het niet haar eigen keus maar moet ze van haar ouders, gokt Opik. De bruidegom staat een stuk verderop te wachten in het gezelschap van een groep mannen. Wij kijken, Jan maakt foto's, overal zwaaien mensen naar ons, "hellooo" en we zwaaien terug. Ook hier willen mensen met me op de foto. Ik begin sterallures te ontwikkelen.

Dan neemt Opik ons mee naar de sawah's. Deze rijstvelden zijn in terrasvorm aangelegd en worden omzoomd door smalle dijkjes die het water vasthouden. Op elk rijstveld zie je de plantjes in een ander stadium van groei. We lopen over de smalle dijkjes tussen deze verlaten rijstvelden, waar Opik als kleine jongen ging vissen. Je moet goed uitkijken waar je je voeten zet, want anders val je eraf. Als we verder lopen verandert de omgeving van rijstterrassen in jungle. We lopen over smalle paadjes, springen over stroompjes, wiebelen dan over een hele gammele brug, klauteren over stenen, en arriveren bezweet bij een prachtige waterval in het midden van de jungle. We plonzen er met z'n drieën in en genieten van het koele water en het supermooie decor waarin we ons bevinden. Met natte kleren lopen we terug naar het dorp. "Thanks Opik, you are the best!" Opik glundert van oor tot oor.

's Avonds worden we achterop de scooter naar een restaurant gebracht. Hier in deze moslim omgeving is geen alcohol te verkrijgen maar een colaatje smaakt ook prima bij de Gado Gado. Na een ritje terug op de scooter, genieten we na in onze eigen tuin met 2 in het illegale circuit verkregen koude biertjes (laat dat maar aan Jan over) totdat de imam begint te zingen en we naar binnen verhuizen.

Onze haan helpt ons om er op tijd uit te gaan en aan te schuiven voor het ontbijt bij Mr Mu. In zo'n typische buitenruimte met een lemen vloer, een vuurplaats en wat attributen die ik alleen maar ken uit het openluchtmuseum. En met uitzicht op de berg. Dit was een hele bijzondere stop, vooral dankzij onze jonge gids. We bedanken onze gastheren hartelijk en nemen afscheid. Het is tijd om terug te rijden naar Bangsal harbour, waar we 2 tickets voor de boot terug naar Bali hebben geboekt. Next stop Padangbai.