Door het stof...

Vanuit Coober Pedy vervolgen we onze weg een stukje over de Stuart Highway (niet een highway zoals je verwacht maar een geasfalteerde tweebaansweg) en passeren we het dingo hek. Dat is een hekwerk van meer dan 5300 km lang dat het zuiden van Australie beschermt tegen de dingo's. We slaan af naar de painted desert track, een dirt road die leidt naar Oodnadatta. We rijden uren door een landschap dat steeds verandert, zelfs de track waarop we rijden is steeds anders. We komen in al die uren een enkele tegenligger tegen en grappen gelijk "wat een drukte zeg, het lijkt wel spitsuur".... Ineens loopt er een bijzonder beest op z'n gemak over de weg. We stoppen om hem te fotograferen. Het is een perentie, een reuzenvaraan. Wat een mooierd! Verderop stoppen we bij een lookout. Het uitzicht is adembenemend. We snappen waarom ze dit de painted desert noemen! En al die tijd zijn we overal alleen. Je blijft toch verwachten dat er meer toeristen zijn of dat er een tickethokje, een bankje of op z'n minst een prullenbak staat. Nee niets. Leeg, weids, verlaten, prachtig...
In Oodnadatta stoppen we bij het Pink Roadhouse, een felrose gebouwtje waar je weer alles kunt krijgen wat je nodig hebt: diesel, eten, drinken, een campingplek... we nemen het allemaal. Het is heerlijk weer en we koken voor het eerst zelf bij de camper. Ok, daar moeten we nog  even inkomen.... Het opzetten van onze luifel en het aansluiten van de buitenkeuken zou ook voor een lachfilm door kunnen gaan, wat een gehannes, met als klapstuk het opendraaien van de peperbus zodat alle peperkorrels in onze pastasaus terechtkomen. Maar we hebben weer veel geleerd en de pasta was uiteindelijk prima te eten.
En dan weer op weg, we nemen een uitdagender track, nog meer woestijn, en rijden naar Dalhousie Springs. We zijn deze dagen elke dag gemiddeld ca. 6 uur onderweg incl. stops. Bij Dalhousie Springs zoeken we een plek op de bushcamping. Verder is daar ook helemaal niets, geen winkels, geen telefoonbereik, niks. En een bushcamping betekent geen electriciteit, koude douches en long drop wc's (ziet eruit als een wc maar is een diep gat in de grond en stinkt behoorlijk). Het is warm dus we doen de Aussie wave. We hopen dat we dingo's gaan zien. Het bijzondere aan dit plekje is enerzijds dat het aan de voordeur van de Simpson desert ligt, dus er staan vooral mensen die de desert in gaan of er net uit komen en anderzijds dat het aan de hot spring ligt, een meertje van 38 graden! We nemen een duik in het warme water terwijl om ons heen in de bomen honderden witte vogels toekijken. Een heel bijzonder gezicht. 
De Simpson desert gaan wij niet in, dat is te veel risico. Daar moet je ook niet alleen in gaan maar in een groepje met andere auto's. Wij vertrekken uit Dalhousie richting het noorden. Midden in het verlaten gebied ligt ineens Mount Dare roadhouse. Het is een gebouwtje van golfplaat met wat schuurtjes ernaast. Een topplek blijkt dit te zijn. Binnen is het gezellig en ze hebben er vanalles. Maar het leukste is nog de vrouw die ons te woord staat, ze ziet eruit als een echte countrywoman en ze vertelt ons veel over de omgeving en de dieren die daar leven. Er zijn veel kamelen, dingo's en kangaroos. Ook zeer giftige slangen! Ze legt wat eten buiten neer en even later komt er een dingo voorzichtig dichterbij. Het volgende kwartier vindt er een mooi schouwspel plaats tussen Jan en de dingo. Jan probeert dichterbij te komen en de dingo gaat weer wat verder weg en stapje voor stapje lukt het Jan om dichterbij te komen totdat hij op z'n buik in het gras ligt op nog geen 5 meter van de dingo zodat hij hem kan fotograferen. Ontroerend om te zien. 
We gaan weer verder over de schots en scheve Abminga track naar de Finke Road, waar we afslaan naar een zwaar stukje weg waar de auto zijn kwaliteiten kan laten zien, die ons voert naar Lamberts center of Australia, we staan in het middelpunt van Australië!
Dan rijden we in een stuk door , terwijl de kangaroos regelmatig de weg over hopsen, naar Kulgera roadhouse. Daar schuiven we moe, stoffig en vies direct aan bij de bar, zeggen dat we een campingplek nodig hebben maar eerst een biertje. De barman antwoordt: " Sure, important things first!"